அர்ஜுனனுக்கு பகவத் கீதையை முழுக்க உபதேசித்துவிட்டு ரதத்தின் மேற்கூரையில் அமர்ந்து கொண்டானாம் கிருஷ்ணன்.யுத்தம் நடந்ததாம். அபிமன்யு இறந்து விட,தன மகனின் சடலத்தை தன ரத்தத்திலேயே தூக்கிப் போட்டுக் கொண்டு புலம்பினானாம் அர்ஜுனன்.கப்போது மேற்கூரையிலிருந்து பத்து சொட்டு கண்ணீர் அர்ஜுனனின் தலையில் விழுந்ததாம்.கண்ணனும் அழுது கொண்டிருந்தானாம்.அர்ஜுனன் கேட்டானாம்,''கண்ணா!நான்தான் மகனுக்காக அழுகிறேன்.மரணத்தைப் பற்றிக் கவலைப்படாத நீ ஏன் அழுகிறாய்?''என்று.கண்ணன் சொன்னானாம்,''இல்லை,அர்ஜுனா,மனதைத் திடமாக வைத்துக் கொள்வது பற்றி உனக்கு இவ்வள்ளவு நேரம் கீதை உபதேசித்தேனே.அது எவ்வளவு சீக்கிரம் வீணாகி  விட்டது என்றுதான் கண்ணீர் வடிக்கிறேன்,''என்று.
                                            -கண்ணதாசன் சொன்ன கதை.