அந்தப்  பையன் எட்டு வயதாகும் வரை வாய் திறந்து பேசியதில்லை.எந்தெந்த டாக்டர்களிடமோ காட்டியும் எந்தப் பயனுமில்லை.ஒரு நாள் ஒரு இரவு விருந்தில் அந்தப் பையனுடன் அவன் பெற்றோர்களும் கலந்து கொண்டனர்.தன்னுடைய தாயாரின் பக்கம் அமர்ந்திருந்த  அந்தப் பையன் திடீரெனக் கேட்டான்,''அம்மா!அந்த உப்பைக் கொஞ்சம் எடு!''எல்லோருக்கும் ஆச்சரியம்.பையனின் தந்தை கேட்டார்,''இதுவரை நீ ஏன் ஒரு வார்த்தை கூடப் பேசினதில்லை.நாங்கள் கூட ஊமை என்றல்லவா நினைத்தோம்!''பையன் சொன்னான்,''இதுவரை எல்லாமே சரியாக இருந்தது.இன்றுதான் உணவில் உப்பு குறைந்திருந்தது.''